تشكيل شوراهاي شهر، باهدف نظارت مردم بر عملكرد شهرداري‌ها در خصوص چگونگي هزينه كرد ماليات‌ها و درامدهاي شهري و مديريت درست و اولويت‌بندي منطقي مسائل و مشكلات شهر صورت مي‌پذيرد.

بااين‌وجود، امروز شاهد مسائل و موضوعاتي در شهرداری هستیم که جای هر شهروند الشتری را به ابراز تاسف وامي‌دارد.يكي از تاسف‌بار‌ترين موضوعات در شهرداري الشتر، حراج اموال عمومی شهر است، که توسط اعضاي كم‌تجربه شوراي شهر وشهرداری كه ظاهرا چندان هم بي‌تجربه و خام نيست اتفاق مي‌افتد.

البته اين موضوع امري تكراري است و دردوره هاي ديگر شوراي شهر الشتر و مديريت شهردارهاي قبلي نيز تكرار مي‌شد، اما در اين دوره نكته تعجب برانگيز در اين است كه اعضاي محترم شورا قبل از انتخابات مدام شعار ساماندهي مديريت مالي شهرداري و جلوگيري از حراج اموال عمومي شهر را سرمي‌دادند.

البته در شهري كه عموم درامدهاي مالياتي آن توسط اعضاي شورا و البته به واسطه روابط دوستي و فاميلي بخشوده مي‌شود! چاره اي نيز جز حراج اموال شهرداري و فضاهاي عمومي شهر براي دخل و خرج شهرداري نمي‌ماند، بااين حال، يادمان هست كه قرار بود اوضاع مالي شهرداري با طرح هاي خلاقانه نيروي جوان، به‌سامان شده و اوضاع به‌گونه‌اي ديگر رقم بخورد!

نكته تاسف بار ديگر اين است كه شهرداري الشتر براي اولين بار در طول دوران تشكيل شوراهای شهر، به كانون فعاليت و رقابت سياسي احزاب و افراد خاص تبديل شده و انتخاب و عزل شهردار به صورت موضوعي كاملا سياسي و حزبي درآمده است.

و البته دست های پشت پرده و افراد با نفوذ و سیاسی سعی کردند آنها را به سمت خود ببرند و برنامه‌های از پیش تعیین‌شده خودرا در شهرداري و به واسطه اعضاي شوراي شهر اجرا کنند. تا آنجا كه حتي مدتي شايعه شده بود كه قرار است از استان هرمزگان!!!! فردي وابسته به فردي خاص! به شهرداري الشتر انتخاب شود، شايد چرخه قدرت و اقتدار آن فرد خاص در الشتر به سرعت حداكثري برسد!

به هرحال طنز سياسي اجتماعي كه در شهرداري در حال وقوع است، ازجمله ماجراهاي تعیین شهردار و اتفاقات درون جلسه تعين شهردار كه توسط اطرافيان و اعضاي شورا به عنوان شرح قهرماني‌هاي اعضا درز مي‌كرد و داستان دون‌كيشوت را ياداور مي‌شد، تا به‌کارگیری دوروبري‌هاي اعضاي شورا در شهرداری، آن‌هم درحالي‌كه شهرداري در پرداخت حقوق معوق كاركنان خود طي سال گذشته درمانده شده! تا برکناری ناكام شهردار و فروش زمین پارک بانوان که این اواخر صورت گرفته است دهان همه را باز گذاشته.

به نظر مي‌رسدكه شوراي‌محترم شهر و شهردار خوش نام الشتر اولويت بندي‌ها را فراموش كرده‌اند و به جاي رسيدگي به کارگران بینوای شهرداری كه ۱۷ ماه حقوق خود را از شهرداري طلب دارند، به تحقق منويات هواداران انتخاباتي خود و و استخدام دو روزه آنها بيشتر توجه دارند.

البته اين حوادث‌را مي‌توان به نوعي زمينه‌چيني براي ايجاد يك به‌هم ريختگي انتخاباتي در انتخابات بعدي مجلس شوراي اسلامي و تبديل شهرداري به كانون رقابت‌هاي انتخاباتي در مجلس شوراي اسلامي آتي ارزيابي كرد.

اینجا دیگر جای سکوت نیست که کسی که دوماه است مشغول کار شده است مساعده بگیرد و کارگری ۱۷ ماه حقوق طلب داشته باشد.

با اين حال لازم است به عنوان فردي كه مي تواند صداي مردم شهر و كارگران شهرداري الشتر در تريبون‌هاي محلي باشد ياداور شوم كه شهرداري قبل از هرچيز بايد نماد خدمت صادقانه و بي پيرايه به مردم باشد.

يك عضو شوراي شهر و يك شهردار بايد در همان ابتداي داوطلب شدن براي اين مسئوليت خطير، خود را در جامه نارنجي رفتگر و در جامه سبز پاركبان شهرداري ديده و نگاهش به فرصت شهردار و عضو شوراي‌شهر شدن، نگاه فرصت خدمت گذاري باشد و نه فرصت لقبه گيري و سكوي پرش سياسي.

درد مردم و مشكلات شهر، خادم مي‌خواهد و نه افرادي كه با تملق اين و آن باد به غب‌غب‌شان بيافتد و هدف و راه اصلي خود را فراموش كنند.

نویسنده: دلسوز الشتر