من نمیتوانم کلمه ای غیر از تکرار واژه ها را به زبان بیاورم، حال چگونه می توانم تو و حال و روز زندگی ات را وصف کنم؟

میدانم، در این دنیای پر از واژه های وصف ناپذیر و زیبا نمی توانم آن جور که باید کلمات را در کنار یکدیگر قرار دهم تا گوشه ای از درد و رنج های زندگی تو را بیان کنم.

روزها از پی هم می گذشت و شرایط زندگی سخت و سخت تر می شد، آنقدر سخت که از پرداخت ۱۶۹ هزار تومان جریمه ی شناسنامه هایی که از بد روزگار معلوم نبود کجا جا مانده بودند عاجز بودیم.

شناسنامه اولین چیزی نبود که دلخوش به داشتنش بودیم؛ زندگی ما مملو از نداشته هایی بود که آرزوهایمان را یکی پس از دیگری خط میزد و ما هر روز شاهد تحریم دیگری از روی ناخوش زندگی بودیم.
فقر همه جا سرک نمیکشد!

در این گزارش میخواهیم بگوییم فقر چیست، آنهایی که می گویند: فقر، گرسنگی نیست، عریانی هم نیست، کمی تأمل کنند. برگی از مرحومیت خانواده ای در یکی از روستاهای شهرستان دلفان را برایتان ورق میزنیم، در پایان خود قضاوت کنید فقر چیست.

فقر چیزی را” نداشتن” است و آن نداشتن تمکن مالی است برای نجات جان خود و خانواده ای است که روزها را به امید فردایی آرام به شب می سپرد؛ ولی روزها در پی یکدیگر تکرار می شوند و گویی انگار آرامش با خانواده ی آنها بیگانه است.

فقر جا ماندن است، جا ماندن از همسایگانی که سالهای زیادی در کنار یکدیگر بوده اند ولی امروز، آنها را در پایین دست روستا تنها گذاشته اند و خود در بالا دست روستا مشغول ساخت خانه هستند و گویی انگار نه انگار که روزهای تلخ و شیرینی در کنار هم داشته اند.

در روزهای  چهارمین فصل از سال؛ گذرمان به روستای “چم چال” افتاد، سرمای زمستان؛ محروم و مرفح نمیشناسد، مناطقی که از امکانات رفاهی محرومند، به فکر سیستم های گرمایشی افتاده اند؛ خانه های بالا دست خود را تا حدودی در برابر سرما ایمن کرده بودند ولی خانواده ای که در پایین دست روستا بودند با نایلون های پلاستیکی و عایق کردن آن در اطراف کپرهایی که در آن زندگی می کردند سعی داشتن با بادهای سوزناک و نسیم های یخبندان زمستانی مقابله کنند ولی سرخی دست ها و گونه هایشان شکست آنها را نشان می داد.

روستای چم چال یکی از روستاهایی است که در ۳۵کیلومتری شهرستان دلفان واقع شده است؛ روستایی با داشتن حدود ۳۰ خانوار که از امکانات رفاهی برای مقابله با سوز سرد زمستان محروم است.

با ورود به این روستا شاهد رودخانه ای بودیم که راه عبور از آن تشکیل شده از تنه ی درختی بود که می بایست با حفظ تعادل از روی آن گذر می کردیم، کمی سخت و طاقت فرسا بود ولی به کمک اهرم کردن چوبی که در دست داشتیم توانستیم به سلامت عبور کنیم.

حالا متوجه شدم چرا همه از پایین دست به سمت دیگر رودخانه کوچ کرده اند، بی شک عبور از رودخانه در روزهای بارانی بسیار سخت و غیر ممکن می شود.

باور اینکه کسی در این مکان زندگی می کند سخت آزارم میداد؛ گلویم را صاف کردم و یاالله گفتم.مادر خانواده به استقبالمان امد؛ پس از سلام و خوش‌آمدگویی، ما را به درون خانه برد.

شروع به بازگو کردن مشکلاتی کرد که انگار سالیان سال بود او و خانواده اش را رنج می‌داد.

تمام قد مشکلاتشان را گوش دادم؛ درد و دل هایش که تمام شد، قصد رفتن کردم.تمام طول مسیر به این فکر می کردم که چطور می توانم مرهمی بر زخم های این خانواده بگذارم، آنها از ۴۵ هزار تومان یارانه ام محروم بودند. می شود گفت همه چیز از گم شدن شناسنامه ها و جریمه ی ۱۶۹ هزار تومانی که قدرت پرداختش را نداشتن شروع شد.

سرمای درون خانه کمتر از بیرون نبود، تنها وسیله ی گرمایشی، بخاری بدون نفتی بود که همه ی آنها را به دور خود جمع کرده بود ولی  چیزی از سرمای اتاق کم نمی کرد و آنها به خود می لرزیدند.

به محض رسیدن به شهرستان دلفان گزارشی از محرومیت روستا نوشتم؛یک لحظه با خود گفتم ای کاش مسئولین را در جریان قرار دهم؛ و همین باعث شد از انتشار گزارش در سایت دلفان امروزخودداری کنم.

طولابی فرماندار شهرستان را در جریان محرومیت و مشکلات این خانواده قرار دادم و او با ابراز تاسف و ناراحتی از وضعیت این خانواده مسئولین ذی ربط را بسیج کرد که فردا صبح به روستا برویم و از نزدیک مشکلات این خانواده را مشاهده کنند.

یک لحظه ام فکرش را نمی کردم که فردا صبح با جمعی از مسئولین راهی این روستا شوم ولی این اتفاق درست فردا صبح افتاد و ما با جمعی از مسئولین به روستا رفتیم.

تمام مشکلات و محرومیت هایی که تیم خبری دلفان امروز به مسئولین گزارش کرده بود را اینبار از نزدیک لمس کردند.

طولابی فرماندار دلفان ضمن ابراز ناراحتی از وضعیت زندگی این خانواده روستایی گفت:چندی پیش یکی از خیران غیر بومی، خانه ای برای این خانواده ساخته است، اما تا تکمیل شدن فاصله زیادی دارد. از اینرو ما این خانه را در کمتر از یک هفته تکمیل می کنیم تا این خانواده بتواند به آرامش حداقلی که حقش هست برسد.

طولابی در خصوص مشکلات یکی دیگر از اهالی روستا که از مشکل بینایی رنج میبرد گفت: از سوی کمیته امداد و بهزیستی مساعدت هایی برای شما در نظر می گیریم.

دلفان امروز: از حسن توجه مسئولین به این خانواده سپاسگزاریم.

انتهای پیام/

منبع: دلفان امروز