راهپیمایی مردم انقلابی سلسله در حمایت از مردم مظلوم غزه و به شکرانه تحقق «وعده صادق»
نماینده مردم خرم‌آباد و چگنی اظهار داشت: جای بسی شرمساری است که اندک صنایع موجود در استانی همچون لرستان یا تعطیل شده‌اند و یا در معرض تعطیلی قرار دارند.
به گزارش نیساخبر، ” محمدرضا ملکشاهی راد” در نشست علنی امروز (چهارشنبه ۱۲ مهر) مجلس شورای اسلامی به‌عنوان یکی از ناطقان میان دستور، به بیان مسائل روز کشور و مشکلات استان پرداخت.
وی سخنانش را به شرح زیر قرائت کرد:
بسم‌الله الرحمن الرحیم
با سلام و عرض ارادت به آستان مقدس حضرت ولیعصر (عج) و با درود به روح پر فتوح بنیان‌گذار انقلاب اسلامی، حضرت امام خمینی (ره) و مقام معظم رهبری (مدظله‌العالی) و با سلام به روح شهدای انقلاب اسلامی، جنگ تحمیلی و شهدای حرم، بخصوص شهید محسن حججی عزیز.
عرض سلام و ادب دارم به خدمت نمایندگان محترم مجلس شورای اسلامی؛ امیدوارم عزاداری‌های همه‌ی شما در این ایام عزیز مقبول درگاه حضرت احدیت قرار گرفته باشد/انشاءالله.
همکاران عزیز؛ نمایندگان محترم مجلس شورای اسلامی
خوب می‌دانیم که در این زمان، دشمنی استکبار جهانی با نظام و انقلاب ما وارد مرحله‌ی جدیدی شده است. اعلام مواضع ضد ایرانی مقامات آمریکایی، وضع تحریم‌های جدید، اعلام همه‌پرسی در کردستان عراق و بسیاری دیگر از رویدادهای منطقه و جهان، قطعاتی است از پازل توطئه‌‌ای شوم بر علیه ایران که در آینده نیز جلوه‌های دیگری از آن را خواهیم دید.
حقیقت این است که امروز توطئه‌ها و چالش‌های فراروی نظام ما نه‌تنها کاهش نیافته که بیشتر و پیچیده‌تر نیز شده‌اند؛ و اما راه‌حل اصلی مقابله با این تهدیدات، همچنان بازگشت به مردم و غرق شدن در اقیانوس ملّت است.
متأسفانه باید اذعان کنیم که اینک پس از گذشت چهار دهه از پیروزی انقلاب اسلامی و با وجود همه‌ی خدمات نظام در راه رشد و توسعه‌ی کشور، در زمینه‌ی تحقق عدالت اجتماعی، نه تنها نتوانسته‌ایم به آرمان‌های انقلاب جامه‌ی عمل بپوشانیم که در بسیاری موارد از آن دورتر نیز شده‌ایم.
نمایندگان محترم؛ بدانید که اگر امروز نظام ما نتواند در دو بعد توزیع منطقه‌ای و توزیع طبقاتی، عدالت را در کشور محقق سازد، در جلب اعتماد عمومی و سرمایه‌ی اجتماعی که لازمه‌ی کار دولتمردان در حکومت اسلامی است به مشکل برخواهد خورد و در مواجهه با تهدیدات داخلی و خارجی نیز نخواهد توانست آن‌گونه که شایسته است از این نیروی عظیم بهره‌مند شود.
توجه و تأکید مقام معظم رهبری بخصوص در چند سال گذشته به مقوله‌ی اقتصاد مقاومتی، کار و تولید نیز مبین چنین اولویتی در نظام اسلامی است. امروز جا دارد که به‌عنوان نمایندگان مردم در مجلس شورای اسلامی از دولت بپرسیم که در سالی با نام و شعار «اقتصاد مقاومتی، تولید و اشتغال»، چه برنامه‌ی جامعی برای ایجاد اشتغال و چه اقدام موثری برای رونق کسب و کار انجام داده است؟
متأسفانه در حالی که انتظار می‌رفت دولت در این سال، با بسیج همه‌ی منابع و امکانات خود و با روحیه‌ای جهادی، نهضتی برای ایجاد اشتغال و کاهش بیکاری با تکیه بر اسناد و اصول اقتصاد مقاومتی به پا کند؛ اقدامات دولت نه تنها جهادی و عملیاتی نبوده که رخوت و روزمرگی در آن موج می‌زند.
حقیقت این است که امروز برخی مدیران ناکارآمد که توان مدیریت جهادی ندارند، به مانعی بر سر راه رونق اقتصادی و صنعتی کشور تبدیل شده‌اند و همان‌ها با سیاسی‌کاری و سیاسی‌بازی راه را بر هر نوع انتقاد بسته و هر نظر کارشناسی و دلسوزانه‌ای را با انواع برچسب و تهمت، تخطئه و بایکوت می‌نمایند و در این میان، این صدای اقشار و مناطق محروم جامعه است که در ازدحام صدای کر کننده‌ی بوق‌های تبلیغاتی و آمارسازی‌ها گم می‌شوند و به گوش کسی نمی‌رسند.
بنده به عنوان نماینده‌ی مردم یکی از این استان‌های محروم یعنی لرستان، وقتی می‌بینم که کارگران صنایع هپکو و آذرآب به دلیل عدم دریافت حقوق با مشکل مواجه هستند بسیار متأسف می‌شوم، چرا که خود زخم‌خورده‌ی کارخانجات تعطیل شده در دیارم هستم، اما به نمایندگان محترم استان مرکزی عرض می‌کنم که:
ای گل تو دوش داغ صبوحی کشیده‌ای
ما آن شقایقیم که با داغ زاده‌ایمنظام بانکی رباخوار ما خود منشاء بسیاری از مشکلات مردم است
واقعیت این است که طبقات پایین در جامعه‌ی ما با مشکلات فراوانی دست و پنجه نرم می‌کنند. نظام بانکی رباخوار ما خود منشاء بسیاری از مشکلات مردم است. کمر اقشاری از ملّت در زیر بار انبوه وام‌های ریز و درشت خم شده است و صدای مراجع تقلید هم در این زمینه به جایی نمی‌رسد. برخی موسسات مالی که در سایه‌ی بی‌تدبیری مسئولان، قارچ‌گونه در کشور ما روییدند؛ امروز سرمایه‌های زندگی بسیاری از مردم را مصادره کرده و توان پس دادن آن را ندارند. فرهنگیان ما به عنوان تربیت کننده‌ی نسل آینده‌ی کشور به تلخی زندگی می‌گذرانند. بسیاری از بازنشستگان پس از عمری تلاش، توان تأمین یک زندگی آرام و بدون دغدغه را ندارند. نیروهای مسلح ما به عنوان مدافعان نظم و امنیت کشور در تأمین معاش دچار مسئله و مشکل هستند و در مقابل اقلیتی که متأسفانه بسیاری از مسئولان نیز در زمره‌ی آنان هستند، نجومی می‌گیرند و رویایی زندگی می‌کنند.
به راستی چه توجیهی برای جدا کردن خود از ملّت دارید؟ و کدام شایستگی شما را در چنین موقعیت ممتازی قرار داده است؟
تأسف‌بارتر آنکه برخی از ما که با استفاده‌ی رانتی از منابع این سرزمین به درجات بالای مالی و موقعیتی رسیده‌ایم، کشورمان را قسمت درجه‌ی دو قطار می‌بینیم که لیاقت سکونت فرزندانمان را ندارد و آنها را با استفاده از منابع داخلی به کشورهای دیگر می‌فرستیم تا در بخش درجه‌ی یک زندگی کنند.
ما به عنوان نمایندگان مناطق محروم کشور، وقتی می‌شنویم که رهبر انقلاب می‌فرمایند: «شرمندگی این حقیر از اینکه جوانی بیکار با دست خالی به خانه می‌رود، کمتر از خود او نیست.» شرمندگی‌مان مضاعف می‌شود چرا که هم باید شرمنده‌ی خیل جوانان بیکاری باشیم که روزانه به امید یافتن شغل جلوی دفاترمان صف می‌کشند و هم شرمنده از مقام معظم رهبری؛ برای اینکه هنوز نتوانسته‌ایم به عنوان مسئولان این کشور این معضل را برای همیشه حل کنیم.
سیل جوانان بیکارمان نیز در حال جاری شدن به سمت استان‌های برخوردار کشور هستند
جای بسی شرمساری است که اندک صنایع موجود در استانی همچون لرستان یا تعطیل شده‌اند و یا در معرض تعطیلی قرار دارند؛ و معدود طرح‌هایی که در طول سال‌های اخیر در این استان آغاز شده‌اند در پیچ و خم بی‌اعتباری و بی‌توجهی مسئولان اجرایی نیمه تمام مانده‌اند و کسی هم در اندیشه‌ی تکمیل و اتمام آنها نیست. این عوامل سبب شده است که همانند منابع آبی‌مان، سیل جوانان بیکارمان نیز در حال جاری شدن به سمت استان‌های برخوردار کشور هستند و این سوال برایمان پیش آمده است که این مسیر تا کجا می‌تواند ادامه داشته باشد و نقطه‌ی پایان این روند بیمار کجاست؟
اکنون به عنوان نمایندگان مردم می‌گویم، از دولت مستقر قابل قبول نیست که در زمان تبلیغات انتخاباتی وعده‌های شیرین سر دهد و پس از آن برای عدم تحقق همان وعده‌ها، بهانه بتراشد. به هر حال کشور ما در طول چهل سال گذشته همیشه در معرض توطئه و تهدید و تحریم و جنگ بوده است و اگر این بهانه‌ها را برای حل نشدن مشکلات و عدم رشد و توسعه کشور موجه بدانیم، پس هیچگاه نمی‌بایست در این کشور رشدی صورت گرفته و کاری انجام شده باشد.
نمایندگان محترم مجلس، برای مقابله با فساد و بی‌عدالتی در کشور، به امید اقدام کدام نهاد نشسته‌اید؟ کدام دستگاه برای ایجاد عدالت بر مجلس ارجحیت دارد؟ بدانید که وظیفه‌ی امروز شما غرق شدن در انبوه بندها و تبصره‌های ریز و درشت طرح‌ها و لوایح نیست. مجلس دهم اگر بتواند به نقطه‌ی عطفی در روند تولید عدالت تبدیل شود، کاری کرده است! در غیر اینصورت مجالس قبلی بسیار بیشتر از ما مصوبه داشته‌اند و تبصره تراشیده‌اند.
والسلام علیکم و رحمه الله و برکاته
منبع: یافته
خطا: فرم تماس پیدا نشد.
دیدگاهتان را بنویسید