به گزارش نیساخبر، خورشید درحالی به نیمهٔ آسمان اردیبهشت می‌رسید که کارگرانی مشغول کار در کارگاه ساخت و نصب قفس پلی‌اتلین در سد هاله بودند.

هنوز چند ساعتی از کار نگذشته بود که کارگران با صدای سقوط، متوجه افتادن یک کارگر به درون سد شدند، کارگری که به‌دلیل‌ عدم رعایت ایمنی جان خود را در حین کار از دست داد.

آب در اردیبهشت او را کُشت و نامش را با کارگری گره زد؛ با دست‌هایِ تنگدستی و عمرهای در جست‌و‌جوی کار.

حالا چهار روز از ۲۰ اردیبهشت می‌گذرد؛ از روزی که «علی‌رحم» شانه‌های حسرتش را به زیر بار بُرد تا نانْ را برای خانه بیاورد و دیگر به آن کارگاه بی‌ایمنی نرود.

او حرف‌های خانه را نشنیده و رفته بود تا بتواند حقوقش را پس از مدتی تأخیر در پرداخت دریافت کند، اما آب، مرگ را نصیبش کرد، مرگی بی‌امداد و در گمنامی در ۲۰ اردیبهشت ۹۶.

سرپرست جمعیت هلال احمر شهرستان کوهدشت و مشاور مدیرعامل در این خصوص می‌گوید: طی تماس تلفنی از سوی پلیس ۱۱۰، در جریان غرق شدن یکی از شهروندان کوهدشت قرار گرفتیم.

امیرحسین یوسفوند با اشاره به فراخوانی تیم‌های امداد و نجات در همان ساعات اولیه، اظهار کرد: عملیات جست‌و‌جو و نجات از سوی ۴ شهرستان انجام شد.

وی با بیان غرق شدن علی‌رحم رشنو، جوان ۳۸ سالهٔ کوهدشتی در سد هاله خاطرنشان کرد: این جوان در کارگاه ساخته شده در مجاورت سد هاله، غرق شده است.

سرپرست جمعیت هلال احمر شهرستان کوهدشت بیان داشت: از محل دقیق حادثه اطلاع دقیقی در دست نبود، اما پیکر این جوان با تلاش شبانه‌روزی تیم امداد و نجات پیدا شد.

یکی از فرزندان این جوان غرق شده در سد هاله با اشاره به کارگری پدرش گفت: پدرم در حین رهاسازی ماهی در سد هاله غرق شده است. رضا که ۱۰ سال دارد، خبر شنیدن غرق شدن پدرش را در ابتدا باور نمی‌کند و می‌گوید: پس از اصرار خبر غرق شدن پدرم به محل کارش رفتم و در همان جا گریه‌های مادرم به استقبال آمد.

این نوجوان با اشاره به تلاش تیم امدادو‌نجات برای پیداشدن پیکر پدرش اظهار کرد: آن روز پدرم برای دریافت حقوق به محل کارش رفت و دیگر به خانه برنگشت. فرزند ارشد مرحوم رشنو تصریح کرد: پدرم دیگر در بین ما نیست و حالا من باید از مادر و خواهر کوچک‌ترم مراقبت کنم.

یکی از شاهدان عینی که در حادثه غرق شدن جوان کوهدشتی حضور داشته است، در این خصوص اظهار می‌کند: ما به مدت ۲۴ روز است که در کارگاه مجاور سد هاله به صورت روزمزد و بدون بیمه مشغول کار هستیم.

این کارگر با اشاره به جزئیات حادثه بیان داشت: در آن روز، سازه‌هایی آهنی متصل به الوار برای رهاسازی به داخل آب تهیه شده بود که هنگام جداسازی یکی از الوارها این سازه سقوط می‌کند.

وی با اشاره به عدم ایمنی در این کارگاه خاطرنشان کرد: عمق آب در سد هاله از ۲۳ تا ۳۵ متر متغیر است و هنگام غرق شدنِ علی‌رحم رشنو، هیچ‌گونه امدادی در کارگاه وجود نداشت.

حالا چند روزی است که روستای کشماهور، رنگ سیاه به تن کرده. همه از روستاهای اطراف برای دلداری خانواده رشنو می‌آیند و دست خالی بر می‌گردند.

گزارش: فاطمه نیازی

انتهای پیام/