زمانی که اهمیت کافی به صنایع دستی بومی در لرستان داده نشود آنها به سمت کلیشه‌های بی‌معنا، نمونه‌های ارزان قیمت یا تقلیدی حرکت می‌کنند.
ارتباط دوسویه گردشگری و صنایع دستی از دیرباز و مزایای متقابلی که برای یکدیگر داشته‌اند سبب شده است که بر مبنای دلایل متعدد صنعت گردشگری امروز ارتباط این دو را تقویت نماید. برخی از مزایای گردشگری برای صنایع دستی در زیرآمده است:
*صنایع دستی می‌تواند منبع مناسبی را برای موزه‌ها و اماکن تاریخی فراهم آورده و به حفظ بهتر این اماکن یاری رساند.
*تولیدات صنایع دستی به بسیاری از مردم کمک می‌کند که بدون مشارکت مستقیم در صنعت گردشگری از مزایای آن بهره‌مند شوند.
*گردشگری می‌تواند بازاری متناوب برای اشیاء سنتی تولید شده در جوامع توسعه نیافته فراهم کرده و بقای مشاغل موجود را تضمین کند.
*ابراز علاقه جهانگردان به مصنوعات دستی می‌تواند باعث تحریک بازار محلی شده و به تجدید حیات برخی از هنرها و صنایع منسوخ شده می‌انجامد.
*صنایع دستی و پذیرش آنها در جهانی گسترده‌تر حس هویت برای مردمان بومی ایجاد می‌کند که روی صحنه می‌آیند.
*وقتی صنایع دستی به درستی ارزش‌گذاری شده باشد، هویت بومی را تقویت کرده و افراد را به حمایت از سنت‌ها، جاودانی ساختن میراث فرهنگی و حفظ کیفیت تولیداتشان تشویق می‌نماید.
زمانی که اهمیت کافی به این صنایع داده نشود آنها به سمت کلیشه‌های بی‌معنا، نمونه‌های ارزان قیمت یا تقلیدی حرکت می‌کنند. از دیگر تأثیرات آن می‌توان به بی‌ارزش نمودن فرهنگ مردم در چشم خود آنها، نارضایتی صنعت گردشگری و حتی خود مردم از نحوه زندگی‌شان اشاره کرد.
*تقویت صنایع دستی برای ساخت آثار مشابه اشیا باستانی و فروش آن به گردشگران، دست‌اندرکاران این صنعت را قادر می‌سازد تا آثاری معتبر ارائه کنند و نه تنها بر میزان درآمد بومی جامعه بیفزایند بلکه از میراث فرهنگی نیز حفاظت کنند.
*ایجاد ارتباط میان گردشگران و جوامع بومی یک مزیت افزوده گردشگری دستی است.
*تولید صنایع دستی مسئولیتی اجتماعی وفعالیتی پایدار است که در بسیاری از نقاط جهان باعث از بین رفتن بهره‌وری از کارگران ساده می‌شود.
چنانچه افراد به طور مستقیم در تولید و عرضه مصنوعات دستی درگیر باشند کارگران نیز تعریف مشخصی از نحوه برخورد با خود را دارند.
انتهای پیام/
نویسنده: مهتاب اکبری‌ورمزیار
منبع:لرسو
