اتفاقات هنجار شکنانه و تلخ برگزاری مراسم عروسی در شب شهادت امام جواد (ع) که البته مسبوق به سابقه بوده و در یکی دو سال گذشته از این دست موارد در ایام شهادت حضرات معصومین (ع) زیاد مشاهده کرده ایم نشان دهنده انفعال فرهنگی مردم و مسئولین می باشد که عموما درگیر مسائل اقتصادی و سیاسی شده اند و از مسائل فرهنگی که اتفاقا از اهمیت بالاتری برخوردار هستند غافل شده اند. در این بین اما فعالان فرهنگی و انقلابی نباید رسالت خود را در آگاه سازی مردم و به خصوص مسئولین فراموش کنند.
نقد فرهنگی:
در جامعه شناسی تعاریف متعددی از فرهنگ صورت گرفته است، که شاید بتوان آنرا به صورت کلی اینگونه تعریف نمود: مجموعه ای از آداب و رسوم، باید و نباید ها، ارزش ها و دست آوردهای یک قوم یا ملت را فرهنگ نامید.
الشتر از دیرباز به عنوان یک شهر فرهنگی و مذهبی شناخته شده است و حقیقتا هم اینگونه بوده است اما به نظر میرسد در زمانه حاضر دیگر این ادعا قابل مطرح شدن نیست. با نگاهی به مسائل و آسیب های اجتماعی چند سال گذشته این سوال مطرح می شود که چرا شهری که به قم لرستان معروف بوده است باید با یک چنین مسائلی به صورت انفعالی مواجه شود؟
پوست اندازی فرهنگی :
اگر در گذشته به دلیل فقدان وسائل ارتباط جمعی و عدم ارتباط جوامع با هم تغییرات فرهنگی به ندرت و کندی صورت میپذیرفت اما این امر در دنیای مدرن امروزی سرعت شگفت انگیزی به خود گرفته است. شهر الشتر نیز از قضیه مستثنی نبوده و با توجه به مهاجر فرست بودن این شهر و ارتباط با دیگر خرده فرهنگ ها به مرور دچار پوست اندازی فرهنگی شده و دچار نوعی تعارض و تناقض در مواجه با فرهنگ سنتی و فرهنگ مدرن شده است.
تهاجم فرهنگی:
با توجه به زندگی مدرن امروزی و ارتباط گیری و نزدیکی جوامع و خرده فرهنگ های مختلف با یکدیگر ایجاد تغییرات فرهنگی اجتناب ناپذیر است اما باید دید که مسئولین شهرستان از دیرباز تا کنون در مقابل تهاجم فرهنگی چه از نوع خارجی و چه از نوع داخلی چه تمهیداتی اندیشیده اند که فرهنگ سنتی شهرستان کمتر دچار آسیب و خسارت شود؟ که با توجه به مسائل و حوادث سالیان اخیر نشان از انفعال فرهنگی مردم و مسئولین دارد، گویا گمان کرده اند الشتر تا ابد قم لرستان باقی می ماند.
انفعال فرهنگی :
قابل توجه مردم و نهاد های مربوطه (دفتر امام جمعه، اداره ارشاد اسلامی، سازمان تبلیغات، آموزش و پرورش، سپاه پاسداران، نیروی انتظامی، بنیاد شهید)
در زیر چند نمونه از آسیب های فرهنگی – اجتماعی که شاید تفکر در مورد آنها و جواب دهی نهادهای مربوطه بتواند راه چاره ای برای آینده باشد.
۱. بالا رفتن آمار طلاق و پایین آمدن نرخ ازدواج به همراه بالا رفتن سن ازدواج
۲. تعداد زیاد سرقت، خودکشی، قتل، اوباش گری در سالیان اخیر
۳. رشد قارچ گونه قهوه خانه ها (بخوانید قلیانی) در سطح شهر
۴. پیشی گرفتن تعداد قهوه خانه و سفر خانه های فعال نسبت به مساجد فعال !!!!!
۵. عدم آموزش مناسب مسائل فرهنگی و دینی در مدارس
۶. وجود تالار های عروسی در داخل روستاها و در جوار مساجد !!!!! که باعث مزاحمت برای مردم شدهاند
۷. وجود ۴ دانشگاه مختلف در شهری با جمعیت زیر ۹۰ هزار نفر
۸. ترافیک مسافران غیر بومی در ایام تعطیلات در مناطق گردشگری شهرستان
۹. آخرین، جدید ترین و مهمترین مورد؛ هجوم سرمایه داران غیر بومی و عموما از مناطق جنوبی کشور برای خرید زمین های شهرستان که آسیب های اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی متعدد را به همراه دارد هرچند که اصل سرمایه گذاری فی نفسه ایرادی ندارد.
عدم مواجهه درست و برنامهریزی شده با موارد فوق و نبود آموزش های فرهنگی و دغدغه مند نبودن برخی از مسئولین در سالیان اخیر سبب بروز مشکلات و معضلات اجتماعی – فرهنگی شده است. البته نباید از اقدامات آتش به اختیار برخی از گروه ها و افراد انقلابی و فرهنگی و همچنین تا حدودی اقدامات سپاه پاسداران در قالب طرح شجره صالحین گذشت.
با برنامه ریزی صحیح، آموزش های مناسب، ارائه الگوهای مناسب و آگاه سازی میتوان به مقدار زیادی از این آسیب ها کاهش داد.
✍️محمد نادری
دیدگاهتان را بنویسید