حمید رسایی در یادداشتی با عنوان «بررسی واژه «مجلس انقلابی» در بیانات رهبر انقلاب» نوشت: حتما شما هم با چماق #مجلس_انقلابی که برخی اشخاص و رسانهها بر سر منتقدین مجلس یازدهم میزنند، مواجه شدهاید. آیا نباید از این مجلس انتقادکرد؟ آیا رهبر انقلاب با نامیدن مجلس انقلابی، راه انتقاد بر این مجلس را بستهاند؟ صفر تاصد مجلس انقلابی دربیانات رهبر انقلاب را این یادداشت بخوانید.
«مجلس انقلابی» مدالی که رهبر انقلاب مثل برخی مجالس دیگر روی سینه مجلس یازدهم چسباند تا خط را گم نکند و در مسیر انقلابی و به نفع مردم حرکت کند.
این واژه به جای آنکه در بزنگاهها مثل یک چراغ، راه انقلاب را نشان دهد، سوگمندانه اما خیلی زود از طرف یک طیف خاص در مجلس، چماقی شد برای بستن دهان منتقدان به رفتارهای غیرانقلابی مجلس! تقریبا حملهای به منتقدان مجلس یا دفاع از تصمیمات غلط و زشت مجلس نبوده الا آن که این واژه، سپری شده برای پوشاندن آن عمل غیرانقلابی و بهانهای برای هجمه و حمله به رسانه یا افراد انتقادکننده.
در حالی که یکم: اولین تحریف در بیانات رهبر انقلاب این بود که ادعا کردند رهبر انقلاب فقط به این مجلس گفتهاند انقلابی، در حالی که ایشان در اولین دیدار با نمایندگان مجلس فعلی، مجلس یازدهم را #یکی_از_انقلابیترین مجالس دوران انقلاب دانستند نه تنها مجلس انقلابی دوران پس از انقلاب. آنجا که فرمودند: «خوشبختانه مجلسِ تشکیلشده یکی از قویترین و #انقلابیترین مجالس دوران انقلاب هم هست.» (دیدار سال ۹۹ نمایندگان)
این تنها جملهای از رهبر انقلاب است که در دیدار سال ۹۹ خطاب به نمایندگان این مجلس گفته شد و البته پس از آن با ترفند یک جریان خاص، تبدیل شد به ویژگیای که تنها این مجلس از آن برخوردار بوده است.
دوم: این صفت در عین حال که میتواند خبری باشد، انشایی و نسبی هم هست. یعنی آقای مجلس، انقلابی باش. این برداشت را وقتی در یکی از گفتگوهایم بیان کردم، به برخی از آقایان برخورد تا جایی که به رسانههایشان دستور حمله دادند! در حالی که این برداشت بدیهی است.
همانطور که رهبر انقلاب در دیدار سال دوم با نمایندگان مجلس یازدهم، خیلی صریح به این موضوع اینطور اشاره کردند: «امام فرمودند: “مجلس عصاره فضایل ملّت است” یعنی چه؟ یعنی باید عصاره فضایل ملّت باشد؛ معنایش این است دیگر، وَالّا این جور نیست که به طور طبیعی مجلس عصارهِ فضایل [ملّت باشد]. باید مجلس را جوری ترتیب داد که عصارهی فضایل ملّت باشد… امام در واقع با این یک کلمه برنامه کار همه مجلسهای ما را تا آخر مشخّص کردند: مجالس ما موظّفند خودشان را عصاره فضایل ملّت قرار بدهند.» (دیدار نمایندگان سال ۱۴۰۰)
آیا پذیرفتنی است کسی بگوید این جمله امام خبری بود یعنی عصاره فضایل ملت هستند برای همیشه و تا آخر! آیا پذیرفتنی است که بگویند چون حضرت امام (ره) فرمودهاند مجلس عصاره فضایل ملت است، پس مجلس ششم (که بسیاری از نمایندگانش یا به خارج پناهنده شدهاند و یا در داخل بازو و رکن فتنهها بودهاند) عصاره فضایل ملت بود و کسی نباید از آن انتقاد کند. یا درباره مجلس دهم همین را گفت در حالی که مجلس یازدهم، اساسا روی موج انتقاد از مجلس دهم، شکل گرفت.
رهبر انقلاب اینطور به ویژگیهایی اشاره میکنند که در مثل مجلس ششم و دهم یا متاسفانه وجود نداشت یا بسیار ضعیف بود: «بحمدالله سرشار است از نیروهای پُرانگیزه و پُرایمان، نیروهای پُرتوان، نیروهای جوان. هم جوانان تحصیلکرده و انقلابی در بین شماها زیاد هستند.» (دیدار نمایندگان سال ۹۹)
سوم: تلاش میشود که به مخاطب القا کنند که صفت انقلابی برای مجلس یازدهم دائمی است! در حالی که بدیهی است استمرار اتصاف این صفت، بستگی به استمرار جهتگیری مجلس بر مدار شعارهای انقلاب دارد.
اشاره به این واقعیت در بیانات دو سال بعد امام خامنهای با نمایندگان مجلس یازدهم به خوبی پیداست. آنجا که ایشان با کنایه و البته برادرانه تأکید میکنند که مهم #انقلابی_ماندن است نه #انقلابی_بودن میفرمایند: «البتّه برادران عزیز، خواهران عزیز! یک نکته اساسی انقلابی ماندن است. ببینید جلسه، جلسه صمیمی و خصوصی است دیگر، جلسه برادرانه است. الان کاملاً جلوی چشم بنده هست کسانی بودند که مثلاً سال ۵۸ ــ که بنده عضو شورای انقلاب بودم و آن وقتها هنوز رئیسجمهور هم نبودم ــ میآمدند پیش ما که حالا خودمان جزو بچّههای انقلاب بودیم و مثلاً با سوابق مبارزاتی فلان، مینشستند حرفهایی میزدند تند، داغ، آتشین که ما چشممان خیره میماند که اینها چه کسانی هستند دیگر! یعنی به تعبیر فرنگیمآبها سوپر انقلابی؛ بعد برگشتند و انقلابی نماندند. همان افراد با آن شیوه برخورد، با آن شیوه نگاه، نتوانستند خط را ادامه بدهند، طاقت نیاوردند. ببینید حقیقت قضیّه این است که طاقت نیاوردند!» (دیدار با نمایندگان سال ۱۴۰۱)
واقعیت همین است که رهبری فرمودند، انقلابی ماندن و نه گفتن به فرصتهایی که در دوره نمایندگی نصیب نمایندگان میشود، اینکه طرف بار خودش را نبندد، محافظهکار نشود و … برای انقلابی ماندن ضروری است.
واقعیت همین است که رهبری فرمودند، انقلابی ماندن و نه گفتن به فرصتهایی که در دوره نمایندگی نصیب نمایندگان میشود، کار سختی است. اینکه طرف بار خودش را نبندد، محافظهکار نشود، مردمی بماند، حب و بغضها و منافع شخصی را رها کند و … برای انقلابی ماندن ضروری است.
چهارم : رهبر انقلاب در دیدار سال گذشته با نمایندگان مجلس، ملاکهایی را برای مجلس انقلابی تعیین کردند تا هر کس از ظن خود یار این صفت نشود. برای همین فرمودند: «اگر بخواهیم نماینده انقلابی بمانیم چه کار کنیم. من چند نکته را اینجا نوشتهام»:
۱. «اوّلش سادهزیستی است؛ اسیر تجمّلات و اعیانمنشی و امثال اینها نشدن…»
۲. «مسئله مسئولیّتپذیری است؛ قانونی را تصویب میکنید، اگر به نظرتان این قانون، قانون خوبی است و باید تصویب میشده، محکم بِایستید، بگویید بله، ما این را تصویب کردم…»
۳. «یکی دیگر از شاخصها مردمی بودن است؛ مردمی بودن یعنی چه؟ مردمی بودن یعنی با مردم عادی معمولی مخلوط شدن، نشست و برخاست کردن، هم گوش شنوا برای شنیدن حرف مردم داشتن، هم زبان گویا برای روشن کردن ذهن مردم داشتن.»
۴. تقدیم مسائل اصلی بر فرعی «دنبال حلّ مشکلات اساسی کشور بودن؛ یعنی واقعاً اساسیترین مسائل را نگاه کنید، آنها را [دنبال کنید]. من به تعبیر بهتر بگویم، در مسائل کشور، مسائل اصلی وجود دارد، مسائل فرعی وجود دارد؛ تا وقتی مسائل اصلی پیش پای ما است، نوبت به مسائل فرعی نمیرسد…»
۵. تعامل و همکاری با قوا خصوصا دولت «همکاری صمیمانه با دیگر دستاندرکاران مدیریّت کشور. یکی از مشکلات کشور ناهماهنگی بوده؛ ناهماهنگی مسئولان سه قوّه و بدنهی سه قوّه….»
۶. «یکی از شاخصههای نماینده انقلابی این است که با عموم مردم، با عامّه مردم همراه است امّا عوامزده نیست. من به شما عرض بکنم هیچ وقت جَوزده نشوید. بعضی از مشکلات ما در بخشی از این سالها به خاطر این بود که جَوزده شدیم…»
۷. روی موضع حق و قانون درست ایستادگی کردن. «شما یک قانون را تصویب کردید، به نظر شما قانون درستی هم بوده، یک عدّهای مخالفت کردند، البتّه طبیعت کار این است که نگاه کنید ببینید آیا این مخالفین منطق درستی دارند یا ندارند؛ اگر منطق درستی داشتند البتّه میپذیرید، اگر منطق درستی نداشتند بِایستید؛ بگویید بله، من تصویب کردم این قانون را، پایش هم میایستم. اینکه در سایتها و در فضای مجازی و مانند اینها علیه ما، علیه مجلس، علیه این مجموعه، علیه این قانون جنجال کنند، نباید شما را به زانو در بیاورد؛ یکی از خصوصیّات نمایندهی انقلابی این است.»
۸. «یکی از مسائل بسیار مهم در کار مجلس، پایبندی به قانون اساسی است؛ آن مواردی که قانون اساسی تکلیفی معیّن کرده، حتماً رعایت بشود. این قانون اساسی نباید حتّی اندکی مخدوش بشود.» (دیدار با نمایندگان سال ۱۴۰۱)
پنجم: اما از همه دردآور این است که عدهای تلاش میکند تا سند مجلس انقلابی را به نام یک فرد یا جریان خاص بزنند در حالی که از نظر رهبر انقلاب، کلّیت جهتگیری این مجلس از جمله مجالس انقلابی است ولی این به معنای آن نیست که پس همه افراد آن انقلابیاند.
رهبر انقلاب در این خصوص هم میفرمایند: «من از اوّل تشکیل این مجلس، اعتقاد خودم و علاقه خودم به این مجلس را که از روی اطّلاع بود، عرض کردم، گفتم مجلس، مجلسِ انقلابی است. الان هم من بعد از سه سال همین را تکرار میکنم. این مجلس بحمدالله مجلسی است انقلابی، باسواد، جوان، پُرتحرّک، پُرکار. البتّه قضاوتهایی که انسان راجع به یک مجموعه میکند، با نگاه به مجموعه است؛ حالا یک استثناهایی هم ممکن است وجود داشته باشد؛ به آن استثناها کاری نداریم. مجموعه را که انسان نگاه میکند، با نگاه مجموعی، این مجلس انصافاً یک مجلس انقلابی است.» (دیدار نمایندگان سال ۱۴۰۲)
ششم: البته طبیعی است که طیف تشکیلدهنده مجالس واداده و پرحاشیه و به دور از جهتگیری انقلاب، از اینکه رهبر انقلاب، کلّیت برخی مجالس را انقلابی بدانند و برای تقویت این بُعد از مجالس هر دوره تلاش کنند، ناراضی و ناراحت شوند و با این جهتگیری مخالفت کنند.
رهبر انقلاب دو سال بعد در دیدار با نمایندگان به این موضوع اشاره کردند: «ما گفتیم “مجلس انقلابی” یک عدّهای خوششان نیامد؛ ولی ما حقیقت را گفتیم؛ حالا بعضیها خوششان میآید، بعضیها خوششان نمیآید عیبی ندارد. حقیقت همین بود که این مجلس با شعارهای انقلاب تشکیل شد؛ مردم نگاه کردند، گزینههایی را انتخاب کردند که حرکتشان، جهتگیریشان، شعارشان، حرفشان، حرف انقلاب بود؛ پس مردم هم طرفدار همین گرایش و همین حرکتی هستند که شما عنصر انقلابی در شهر خودتان، در منطقهی خودتان شعارش را دادید، حرفش را زدید.» (دیدار با نمایندگان سال ۱۴۰۱)
هفتم: نکته پایانی هم انتقادات رهبر انقلاب از مجلس انقلابی است که تفصیل آن خودش فصل جداگانهای میطلبد. امام خامنهای با اینکه خودشان مجلس فعلی را یکی از مجالس انقلابی دانستند، با این وجود اما در دیدارهای خود با نمایندگان، در کنار تقدیرها و حمایتها، انتقادات متعددی هم بیان کردهاند که برخی صریح و برخی در قالب توصیه بوده است، از جمله:
۱. علیرغم تذکرات مکرر، برای قانونگذاری، سیاستگذاری و تقنینی صورت نگرفته.
۲. غلبه با طرحها بر لوایح است در حالی که اصل بر لایحه است، چون دولت خودش مجری است.
۳. عدم قانونگذاری قوی برای موصوعاتی مثل حمایت از خانواده و جوانی جمعیت و مسکن.
۴. افراط در بکارگیری از ابزارهای نظارتی مثل سؤال و استیضاح و استفاده از آنها برای رسیدن به مقاصد دیگر.
۵. سختگیریهای غیرلازم در رأی اعتماد نسبت به وزرای پیشنهادی به مجلس.
۶. تراکم قوانین تاریخ گذشته، متعارض و متناقض و عدم تنقیح آنها تاکنون.
۷. استفاده از موقعیت نمایندگی برای رسیدن به پستهای بالاتر.
۸. همراه کردن توهین و دشنام و بیتقوایی به هنگام استفاده از ظرفیت قانونی نطق، سؤال و استیضاح.
۹. اولویت دادن به مسائل فرعی در برابر مسائل اصلی.
۱۰. عدم تعامل با قوای دیگر خصوصا دولت.
۱۱. دخالت نمایندگان در عزل و نصبها و مسائل اجرائی کشور.
۱۲. لزوم تقویت بنیه کارشناسی مجلس.
۱۳. تبیین نکردن قوانین تصویب شده.
بنابر این ضمن توجه به محاسن، خدمات و ویژگیهای انقلابی این مجلس در مقایسه با برخی مجالس قبلی، نمیتوان معایب و اشکالات آن را نادیده گرفت یا اگر کسی مجلس یازدهم را نقد کرد به تکفیرش پرداخت. باید با بیان انتقادات برای تشکیل مجلسی با دوز بالاتر صفت انقلابی، به سمت تشکیل مجلسی که خدمات بیشتری به مردم میدهد برویم.
اکنون در پایان کار این مجلس، مردم با بررسی کارنامه مجلس یازدهم باید درباره انقلابی ماندن این مجلس قضاوت کنند.
انتهای پیام/
دیدگاهتان را بنویسید