×
خبر فوری

بیکاری و نبود فرصت‌های شغلی دغدغه اصلی خانواده‌های الشتری

  • 09 اردیبهشت 1396
  • ۰
  • اغلب جوانان شهرستان سلسله دارای تحصیلات عالیه بوده اما فاقد شغلی برای تأمین معیشت خود و خانواده هستند که همین امر موجب مهاجرت آنان به سایر شهرهای کشور از جمله کلان‌شهرها جهت یافتن یک شغل می‌شود. به گزارش نیساخبر؛ شهرستان سلسله یکی از زیباترین منطقه‌های گردشگری استان لرستان است که همواره مورد توجه عده زیادی […]

    بیکاری و نبود فرصت‌های شغلی دغدغه اصلی خانواده‌های الشتری
  • اغلب جوانان شهرستان سلسله دارای تحصیلات عالیه بوده اما فاقد شغلی برای تأمین معیشت خود و خانواده هستند که همین امر موجب مهاجرت آنان به سایر شهرهای کشور از جمله کلان‌شهرها جهت یافتن یک شغل می‌شود.

    به گزارش نیساخبر؛ شهرستان سلسله یکی از زیباترین منطقه‌های گردشگری استان لرستان است که همواره مورد توجه عده زیادی از گردشگران در طول سال قرار گرفته است. این شهرستان خوش آب و هوا به خاطر موقعیت جغرافیایی کم‌نظیر، آب‌های روان و خاک حاصلخیز به عنوان قطب تولید محصولات کشاورزی و باغی در لرستان شناخته می‌شود. جدای از ظرفیت‌های سلسله در بخش کشاورزی، این شهرستان در بخش گردشگری نیز از ظرفیت بسیار خوبی برخوردار است.

    *سلسله؛ بی‌بهره از صنعت گردشگری!

    ایجاد اشتغال و توسعه مالی از مهم‌ترین دستاوردهای صنعت گردشگری است و به دلیل وجود مناطق طبیعی و تاریخی گوناگون و فضای باز متعدد در شهرستان سلسله، سرمایه‌گذاران داخلی و علاقه‌مندان این حوزه می‌توانند از امکانات و زیر ساخت‌های بسیار عالی این منطقه برای ساخت مراکز اقامتی سنتی و مدرن استفاده نمایند. با وجود آنکه طبیعت زیبا و چشم‌نواز شهرستان سلسله، بستری مناسب برای حضور گردشگران و مسافرانی از سراسر کشور است اما عدم وجود سرویس‌های بهداشتی در مناطق گردشگری یا مناسب نبودن جاده‌های مواصلاتی برخی مناطق دیدنی این شهرستان، به ضرر صنعت توریسم منطقه و عامل کاهش بازدیدکنندگان از مناطق یاد شده خواهد بود. به نظر نمی‌رسد فعالیت قابل توجهی از سوی مسئولین مربوطه در راستای توسعه و رونق صنعت گردشگری در شهرستان سلسله صورت گرفته باشد و شاید بتوان گفت که سلسله به عنوان نگین اقلیمی و طبیعی استان لرستان از این صنعت مهم بهره مطلوب را نبرده است زیرا تنها داشتن توانمندی یک سرزمین برای توسعه صنعت گردشگری کفایت نمی‌کند بلکه همت مسئولین هم عامل بالندگی یک شهر و نهایتاً یک کشور است.

    *نبود صنعت در سلسله و مهاجرت نیروی کار

    گرچه شهرستان سلسله به عنوان یکی از امن‌ترین شهرهای استان به شمار می‌رود اما متاسفانه این شهرستان فاقد هرگونه صنعتی برای جذب جوانان تحصیلکرده جویای کار است. بنا بر آمار موجود و به گفته کارشناسان، اغلب جوانان این شهرستان ۸۰ هزار نفری دارای تحصیلات عالیه بوده اما فاقد شغلی برای تأمین معیشت خود و خانواده هستند که همین امر موجب مهاجرت آنان به سایر شهرهای کشور از جمله کلان‌شهرها جهت یافتن یک شغل می‌شود که در اغلب موارد پس از ماه‌ها سرگردانی، به کاری غیر مرتبط با رشته تحصیلی و با درآمدی کم مشغول می‌شوند.

    *ظرفیت‌هایی که بلااستفاده مانده‌اند!

    به رغم پتانسیل‌های بالایی که شهرستان سلسله در بخش‌های گوناگون دارد اما حداقل‌هایی از این ظرفیت‌ها در این شهرستان شکوفا شده است. بی‌شک بخش‌های صنعت و معدن در شهرستان سلسله رشدی نداشته و سلسله در این بخش‌ها دارای وضعیت نامناسبی است. تعداد واحدهای صنعتی موجود در این شهرستان، تنها یک درصد بخش صنعت استان را شامل می‌شود و این امر در کنار عدم وجود صنایع تبدیلی و تکمیلی و اشباع بخش کشاورزی به مهاجرت گسترده جوانان جویای کار به خارج از شهرستان منجر شده است.

    *بلاتکلیفی اراضی واگذار شده جهت ایجاد شهرک صنعتی در سلسله

    متأسفانه طی یک دهه اخیر، تغییر کاربری بیش از ۶۳ هکتار از اراضی کشاورزی منطقه امیرآباد ندر این شهرستان به امید صنعتی شدن هم دردی از این شهرستان دوا نکرده و این وسعت از زمین‌های واگذار شده توسط کشاورزان منطقه همچنان بلاتکلیف رها شده‌اند!

    دارا بودن امکانات زیربنایی از قبیل آب، برق و تلفن و معافیت از قانون شهرداری‌ها، عدم پرداخت هزینه پروانه ساخت و پایان کار و لازم نبودن استعلامات اداری در شهرک صنعتی این شهرستان هنوز نتوانسته منجر به جذب سرمایه‌گذاران و رونق این شهرک برای احداث واحدهای صنعتی و جذب جوانان تحصیل‌کرده این دیار شود و تنها واحد در حال فعالیت در این شهرک، یک واحد تولید عایق رطوبتی است که فقط حدود ۳۰ نفر از افراد جویای کار این شهرستان را به خود جذب کرده است.

    *کارخانه تراکتورسازی خرم-ایشتار؛ کارخانه‌ای کاغذی!

    احداث بزرگترین کارخانه تراکتورسازی غرب کشور نیز پس از گذشته بیش از یک دهه همچون رؤیایی در خاطره‌ها ماند و جوانان جویای کار مأیوس از ایجاد آن شدند و می‌توان گفت «کارخانه تراکتورسازی خرم-ایشتار»، تنها کارخانه‌ای کاغذی بود که شاید در زمان خود اقدامات کارشناسی شده برای احداث آن صورت نگرفته و عجولانه یازده و نیم هکتار از اراضی کشاورزی شهرستان را تغییر کاربری داده است که اگر این وسعت از اراضی که به درد بلاتکلیفی اراضی واگذار شده برای ایجاد شهرک صنعتی در امیرآباد ندر دچار شده، در همان بخش بخش کشاورزی به کار گرفته می‌شد، حداقل شاهد تولید بیشتر در این بخش بودیم.

    انتهای پیام/


    خطا: فرم تماس پیدا نشد.

    برچسب ها

    نوشته های مشابه

    دیدگاهتان را بنویسید

    نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *