بهروز بازگیر سرپرست سه فصل کاوش باستان شناسی در غار کلدر خرمآباد امروز «شنبه» با اعلام این خبر گفت: این گاهنگاری که به روش ترمولومینسانس در آزمایشگاه سالیابی پژوهشکده حفاظت و مرمت آثار تاریخیفرهنگی پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری اندازه گیری و محاسبه شده است نشان میدهد که قدمت به دست آمده حتی میتواند از سن واقعی نمونه تاریخنگاری شده کمتر باشد.
وی افزود: دلیل این موضوع، مشاهده “پدیده Fading” (پدیده کاهش شدت نور ترمولومینسانس در نمونه مورد آنالیز) و بدین معناست که قدمت پارینه سنگی میانه این محوطه کلیدی بیش از ۶۳ هزار سال است.
بازگیر اظهار داشت: تاریخ به دست آمده با محاسبه میزان گاما و پرتوهای ذخیره شده در دوزیمترهای کار گذاشته شده در لایه پارینه سنگی میانه این غار در فصل سوم کاوش باستان شناختی صورت پذیرفته است.
وی در پایان تصریح کرد: نمونه تاریخنگاری شده، در عمق ۱۶۳ سانتیمتری لایه پارینه سنگی میانه غار کلدر به دست آمده و از آنجایی که عمق نهایی نهشتههای فرهنگی این لایه بین ۲۰۰ تا ۲۲۰ سانتی متر متغیر است لذا دستیابی به قدمت نهایی پارینه سنگی میانه این محوطه منوط به کاوشهای جدید و کشف نمونه های حرارت دیده در عمقهای پایینتر است.
گفتنی است، پارینه سنگی میانه منتسب به دوره زیست انسانهای نئاندرتال و غار کلدر در مبحث پارینه سنگی جدید (دوران زیست انسانهای هوشمند (Homo-Sapiens) با قدمت ۵۴ هزار و ۴۰۰ سال، تا به امروز قدیمی ترین محوطه پارینه سنگی جدید ایران است.
انتهای پیام/
دیدگاهتان را بنویسید