یک لرستانی دبیرکل فدراسیون والیبال ایران شد
اینجا همه پای کار هستند
از همان غرفه اولی بساط شربت و آب به راه است، هوا گرم است و اولین لیوان شربت را می‌گیرم تا برای پیاده روی حدود سه کیلومتری انرژی داشته باشم.
اینجا همه خالصانه برای خدمت به دوستداران علی پای کار هستند، از پسر بچه ۷ ساله تا پیرمرد ۷۰ ساله، همه دلشان می‌خواهند خدمت کنند.
کمی که جلو‌تر می‌روم، با صحنه‌ای روبرو می‌شوم، فردی که روی ویلچر نشسته کفش از پایش درآمده، می‌خواهم خم شوم و کمکش کنم که مردی زودتر از من دست به کار می‌شود و کمکش می‌کند.
ترافیک مسیر باعث می‌شود راننده نرسیده به مسیر پیاده‌ام کند، از کنار پادگان ۰۷ به سمت بلوار شورا (سید نورخدا موسوی ) پیاده می‌روم، صدای بلندگوها که سرودهای محلی و مذهبی را پخش می‌کنند در فضا طنین انداز شده است.
امر به معروف با هدیه
جلوی غرفه ستاد امر به معروف هم صحنه جالبی را می‌بینم، خانم محجبه‌ای که چند دختر بچه ۸ یا ۹ ساله را صدا می‌زند، و به آنها چند روسری هدیه می‌دهد.
غرفه‌های حجاب و عفاف در سطح بلوار هم مستقر هستند، در مسیر می‌بینم خانم‌هایی را که با آرامش و طمانینه دختران کم حجاب را به حجاب تشویق می‌کنند.
فضایی برای سرگرمی کودکان
غرفه‌های کودک و نوجوان هم برای سرگرمی کودکان ابتکارات جالبی به خرج داده‌اند، وسایل نقاشی، قصه‌گویی و مسابقه و نصب وسایل بازی بخشی از ابتکارات غرفه‌های کودک و نوجوان است.فضا برای سرگرمی کودکان طوری چیده شده که کودکان خسته نشوند.
در مسیر حدود ۳ کیلومتر بلوار شورا از همه قشری و با هر پوششی آمده‌اند، وجه اشتراک این جمعیت فارغ از گرایش، شغل و هر پوششی عشق به علی است، عشق به علی است که همه را گرد هم آورده است.
همه عاشق علی هستند
مادرانی که نوزادان خود را هم به این جشن آورده‌اند، زنانی که به سختی راه می‌روند، همه به عشق علی و جشن غدیر آمده‌اند، ماشین‌‌ها، مشغول گلاب پاشی به جمعیت هستند.
پسر بچه‌ای که وسط خیابان آمده و شربت نذری بین افراد پخش می‌کند، اینها همه یک پیام دارد، عشق به ولایت، ما لرستانی‌ها از همان کودکی عاشق علی بوده‌ایم.
سلام فرمانده فضا را خاص کرده
داخل حیاط کتابخانه مرکزی خرمآباد اما فضای متفاوتی حاکم است، جمعیت زیادی از دختر و پسربچه‌هایی که با همراهی و تشویق خانواده‌ها سرود سلام فرمانده را می‌خوانند، حال و هوای جشن را خاص کرده است.
خانواده‌ها علاوه بر تشویق بچه‌ها در خواندن سرود با آنها همخوانی می‌کنند، تعداد زیادی از بچه‌ها هم با ماژیک پرچم کشور را روی صورتشان نقاشی کرده‌اند.
نورافشانی در بلوار شورا هم که در چندین نقطه انجام شد، شور و شعف قابل توجهی به ویژه در کودکان و نوجوانان ایجاد کرده بود، بوی اسپند فضا را پر کرده است.
اعتقاد مردم به نذری
صف شام جلوی بیشتر غرفه‌ها هم کم کم بسته می‌شود، مردم برای گرفتن نذری سر از پا نمی‌شناسند.
در صف نان سنگک خانمی که حدود ۵۰ سال سن دارد، می‌گوید: یک ساعت است که منتظر هستم، خانم دیگری با تعجب می‌گوید: برای یک نان و او پاسخش را می‌دهد: من خودم نانوایی دارم برای نذری است که این همه در صف ایستاده‌ام.
در ازدحام جمعیت مردی جوان می‌گوید: این جمعیت را که می‌بینم، احساس می‌کنم اربعین است و در حال پیاده‌روی به سمت کربلا هستم.
گرفتن عیدی از سادات
در یکی از موکب‌ها یکی از خطبای قوم که سید هم است در حال سخنرانی است، سخنانش که به پایان می‌رسد، مجری می‌گوید: امروز روز سادات است و عیدی می‌خواهیم، همین که جمله تمام می‌شود، برای گرفتن عیدی از سید ولوله‌ای بر پا می‌شود.
تماشای کودکان و نوجوانانی که صورتشان را با «یا علی» نقاشی کرده‌اند، هم از آن صحنه‌‌های جذاب است که توجهم را جلب می‌کند.
اینجا همه چیز هست
چادرهای محلی، طبخ نان محلی، توزیع دوغ و آش رشته و چزنک رغو با برخی ترانه‌ها و آهنگ‌های محلی هم حال و هوای جشن را سنتی و شاد کرده بود.
وسط بلوار بود که چشمش به یک وانتی افتاد که هندوانه بین جمعیت پخش می‌کرد، امروز و اینجا هر کسی از هر راهی آمده بود تا عشق و ارادت خود را به مولا نشان دهد.
امروز و در مهمانی بزرگ همه انصافا پای کار آمده بودند، ساندویچ، پیتزا، مرغ، کوبیده، بستنی حتی پفیلا هم جزو نذری‌های مردم بود.
حضور دستگاه‌های دولتی هم که اقدام به برپایی موکب و غرفه کرده بودند، چشمگیر بود، از سازمان جهاد کشاورزی گرفته تا غله و استانداری و ورزش و جوانان. از ستاد اجرایی فرمان امام، انتقال خون گرفته تا علوم پزشکی که خدمات دندانپزشکی به جمعیت ارایه می‌داد.
مهمانی بزرگ برای اولین بار بود که در خرمآباد برگزار می‌شد و قطعا کاستی‌هایی هم داشت، به عنوان نمونه روشنایی بلوار جوابگو نبود، یا اینکه در بحث توزیع نذری آن‌طور که باید نظم و انضباطی نبود، البته با توجه به ازدحام جمعیت این بی نظمی هم دور از انتظار نبود
پایان پیام/
دیدگاهتان را بنویسید